tłumaczenia pisemne z bułgarskiego edytuj kod
Ten rodzaj tłumaczenia, nazwany także tłumaczeniem środowiskowym, obejmuje następujące dziedziny: prawo, opiekę zdrowotną, sektor samorządowy, gospodarkę mieszkaniową i oświatę.
Podczas tego typu tłumaczeń często występują czynniki, które znacząco wpływają na jakość tłumaczenia. Należą do nich: wrogo lub przeciwnie do siebie nastawione strony, wytworzone napięcie oraz hierarchia między uczestnikami, poziom odpowiedzialności tłumacza. W wielu przypadkach wywołane emocje są wyjątkowo skrajne; od pracy tłumacza może nawet zależeć czyjeś życie.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tłumaczenia_ustne
??? ? moja; ??? ? bjał
Język bułgarski zapisywany jest cyrylicą, która obecnie składa się z 30 liter.
Znak ? pojawia się tylko przed ?.
Odpowiedniki liter przy transkrypcji są podane w powyższej tabelce. Litery, przy których istnieją dodatkowe reguły są oznaczone gwiazdką.
Literę ? oddaje się
Litery ?, ? oddaje się przez ju, ja zarówno na początku wyrazów, po samogłoskach, jak i po spółgłoskach, np. ??? ? moja; ??? ? bjał, ?? ? jam
Znak ? oddaje się w transkrypcji polskiej poprzez y, np. ??? ? dyb, ????? ? dobyr. Sporadycznie przy zapisie łacińskim używa się znaków ă, a lub u (np. dăb, Turnovo, dobar), choć pisownia taka nie jest zalecana.
Dodatkowe przykłady:
Litery dawnej pisowni:
Akcent w języku bułgarskim jest swobodny, tj. może padać na rozmaite zgłoski w poszczególnych wyrazach. Drugą właściwością akcentu jest jego ruchomość. Oznacza to, że akcent może zmieniać miejsce w różnych formach tego samego wyrazu.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Język_bułgarski
Gdy osoba mówiąca skończy przemówienie lub
W tłumaczeniu konsekutywnym tłumacz rozpoczyna tłumaczenie dopiero, gdy prelegent skończy swoją wypowiedź (przemówienie może być podzielone na części). Zazwyczaj w tłumaczeniu konsekutywnym tłumacz w trakcie przemówienia stoi obok rozmówcy, słucha go i sporządza notatki. Gdy osoba mówiąca skończy przemówienie lub zrobi przerwę w swojej wypowiedzi, tłumacz odtwarza wypowiedź w języku docelowym w całości i w taki sposób jakby to on ją wygłaszał. Tłumaczenie konsekutywne różni się od tłumaczenia liaison wyłącznie długością fragmentów do przetłumaczenia. W tłumaczeniu konsekutywnym mówca może mówić bez przerwy nawet przez pięć minut, podczas gdy w tłumaczeniu liaison wypowiada zazwyczaj 3-4 zdania i robi przerwę. Technika tłumaczenia konsekutywnego sprowadza się zatem do selekcji najważniejszych informacji i przekazania kwintesencji komunikatu (stąd angielskie ?interpreter? wywodzi się od angielskiego czasownika ?interpretować?). Z tego powodu zakłada się, że ustny przekład konsekutywny musi być zawsze krótszy od komunikatu w języku źródłowym. Aby zapamiętać treść pięciominutowego przemówienia mówcy, tłumacze często stosują specjalny system notatek, składający się z symboli oznaczających słowa ? klucze oraz znaków takich jak: spójność, przeczenie, akcentowanie, wynikanie itp. W tym systemie celem tłumacza nie jest zapamiętanie wyrazów, lecz zapisanie informacji pozwalających później odtworzyć ciąg myślowy mówcy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tłumaczenia_ustne