Jak zakłada się most protetyczny?
I wizyta
wykonywane jest zdjęcie radiologiczne (zdjęcie zębowe, bądź pantomogram)
w znieczuleniu miejscowym zęby są oszlifowywane
następnie pobierany jest wycisk, który wysyłany jest do laboratorium techniki dentystycznej, gdzie most zostanie wykonany
stomatolog wraz z pacjentem dobierają kolor przyszłego mostu
na koniec wizyty na oszlifowane zęby zakładana jest korona, bądź most tymczasowy
II wizyta
korony tymczasowe są usuwane
przy mniejszych mostach (tzn. obejmujących małą ilość zębów) gotowy most porcelanowy zakładany jest na zęby, aby pacjent mógł ocenić efekt estetyczny i po ocenie przez stomatologa czy most przylega prawidłowo zostaje zacementowany na stałe
gdy most uzupełnia większą ilość zębów i jest to rozległa praca protetyczna to na tej wizycie stomatolog przymierza i ocenia trzon mostu oraz dokonuje ewentualnych korekt
III wizyta - w przypadku rozległych mostów
po ocenie przez pacjenta efektu estetycznego przymierzonego gotowego mostu i sprawdzeniu prawidłowego przylegania przez lekarza most zostaje zacementowany na stałe
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Most_protetyczny
Mosty kompozytowe - rys historyczny
System mostów kompozytowych ? metoda stosowana w stomatologii, opracowana przez Cezarego Turostowskiego, przy współpracy z Katedrą Ortodoncji Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie.
Pierwsze mosty wykonane zostały w Katedrze Ortodoncji i Ortopedii Szczękowej Pomorskiej Akademii Medycznej w 1992 roku. Początkowo traktowane jako tymczasowe rozwiązanie, po siedmiu latach, w wyniku postępów badań nad mostami uzupełnienia te zaczęto traktować jako docelowe.
Mosty początkowo wykonywano u pacjentów leczonych ortodontyczne z wrodzonym brakiem siekaczy bocznych górnych (dwójek). W późniejszych latach zaczęto uzupełniać także inne zęby, zwłaszcza przedtrzonowce. W części przypadków wzbogacano most kompozytowy o licówkę lub wydmuszkę porcelanową co spowodowało zwiększenie atrakcyjności mostu. Z czasem metoda ta znalazła także pozytywne zastosowanie wśród osób starszych.
Różne metody wykonania mostów określono wspólną nazwą SMK systemu mostów kompozytowych1.
Zwieńczeniem badań była praca doktorska napisana w czerwcu 1999 roku przez Cezarego Turostowskiego pt. "Mosty kompozytowe konstrukcji własnej stosowane w odbudowie górnych bocznych siekaczy". Patronat nad pracą objęła Prof.dr hab. Irena Karłowska.
W roku 2003 zostały zorganizowane liczne cykliczne kursy2 dla zainteresowanych lekarzy, a także warsztaty w akademickich, ortodontycznych ośrodkach dydaktycznych w całej Polsce.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_most%C3%B3w_kompozytowych
Piaskowanie w stomatologii
Piaskowanie ? zabieg higienizacyjny polegający na usunięciu przebarwień, osadu i drobin kamienia nazębnego (pozostałego po skalingu) z powierzchni zębów za pomocą strumienia wody pod ciśnieniem z dodatkiem drobin czyszczących (wodorowęglan sodu) i innych substancji (w tym pęcherzyków powietrza).
Piaskowanie jest zabiegiem higienizacyjnym i może być wykonywane zarówno przez higienistę dentystycznego, jak i stomatologa. Zabieg polega na systematycznym czyszczeniu wszystkich widocznych powierzchni każdego z zębów. Pacjent musi dość często wypluwać charakterystyczną, dość słoną zawiesinę; można też użyć odsysacza, co w dość dużym stopniu eliminuje ten problem. Zabieg jest praktycznie bezbolesny, chociaż pacjent może odczuwać pewien dyskomfort związany z długotrwałym otwarciem ust (do ok. 20 minut), słonym smakiem płynu i jego ciśnieniem, gdyż strumień kierowany jest jedynie na powierzchnię zębów, ale po odbiciu się od niej może trafić na dziąsło lub język.
W ostatnim czasie stosuje się piaskowanie do leczenia próchnicy. Strumień cząsteczek wraz ze sprężonym powietrzem usuwa chore tkanki zęba pozostawiając zdrowe nienaruszone. Metoda jest bezbolesna i może zastępować tradycyjne borowanie.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Piaskowanie_(stomatologia)